Αντιμετωπίζοντας το υπερβάλλον βάρος του παιδιού μου

Αντιμετωπίζοντας το υπερβάλλον βάρος του παιδιού μου

Η παιδική παχυσαρκία είναι ένα κοινωνικό-βιοψυχολογικό φαινόμενο που εξελίσσεται ραγδαία στην Ελλάδα.

Στις εξαίρετες περιπτώσεις που υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας στο παιδί (επιπλοκές λόγω του πλεονάζοντας βάρους ), γενικότερα στα παιδιά απαγορεύεται η δίαιτα με συγκεκριμένες θερμίδες, γραμμάρια, κ.τ.λ.  αλλά και με συγκεκριμένη απώλεια βάρους/εβδομάδα. Στα παιδιά ακόμα και να καταφέρουμε να διατηρήσουμε στα ίδια επίπεδα το βάρους τους είναι πολύ σημαντικό. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι οργανισμοί σε ανάπτυξη και προέχει να την προάγουμε. Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα της διατροφής του παιδιού, ώστε να παίρνει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται προκειμένου να έχει την μέγιστη και βέλτιστη δυνατή ανάπτυξη, αλλάζοντας τις διατροφικές του συνήθειες που το οδηγούν στην αύξηση βάρους.

Οι σημαντικές βασικές αρχές για την αλλαγή είναι: 

1. Υγιής και ισορροπημένη διατροφή με βάση τις συστάσεις της μεσογειακής διατροφής.

2. Διατροφή με μέτρο και όρια, όχι περιορισμούς, ώστε το παιδί να μην στερείται αλλά και να μην μάθει να κάνει διαχωρισμό των τροφών σε επιτρεπόμενα και απαγορευμένα ή σε παχυντικά και μη παχυντικά.

3.Το φαγητό δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σαν επιβράβευση ή τιμωρία.

4.Πολύ σημαντική είναι η ενασχόληση του παιδιού με δραστηριότητες εκτός σπιτιού, ενισχύοντας τις κοινωνικές και ομαδικές του δεξιότητες αλλά και το βοηθάει να αγαπήσει την κίνηση και το παιχνίδι.

Δυστυχώς πολλά παιδάκια λόγω της έλλειψης χρόνου, χρημάτων, φόβου από τους γονείς είναι κλεισμένα σ’ ένα διαμέρισμα και το παιχνίδι γίνεται μέσω υπολογιστή ή τηλεόρασης.Αυτό κάνει το παιδί να είναι νωχελικό και πιο δυσκίνητο, αλλά και να φορτώνεται με λιποκύτταρα που θα τα έχει για την υπόλοιπη ζωή του. Το σημαντικότερο βέβαια κριτήριο πρέπει να είναι το να του αρέσει μία δραστηριότητα και όχι να καταπιέζεται για να την κάνει.

5. Οι γονείς θα πρέπει να αποτελούν οι ίδιοι υγιή διατροφικά πρότυπα και να έχουν και οι ίδιοι την κίνηση στην ζωή τους. Δεν θα πρέπει να περιμένουν ή να απαιτούν από το παιδί τους να φάει ή να μην φάει κάτι, εάν δεν το κάνουν και οι ίδιοι. «Ότι τρώμε, θα το τρώμε όλοι μαζί και όχι κρυφά».

6. Να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες όσον αφορά το βάρος και το σχήμα του σώματος του παιδιού τους. Κατανοώντας τον στόχο μας, αποβάλλοντας το άγχος τους και αποδέχοντας ότι θα πάρει χρόνο και ότι η επιτυχία ή η αποτυχία ξεκινάει και τελειώνει από τους ίδιους.

7.Οι γονείς είναι σημαντικό να αποδέχονται το παιδί τους και να του λένε συχνά το πόσο το αγαπάνε αλλά και για πόσα πράγματα τους έχει κάνει περήφανους. Είναι σημαντικό το παιδί να μάθει να μην αυτοκαθορίζεται με βάση το σώμα και το βάρος του, να είναι κοινωνικό και να έχει αυτοπεποίθηση.

8. Ο λανθασμένος χειρισμός των παραπάνω θα επηρεάσει τον χαρακτήρα και τις διατροφικές συνήθειες του παιδιού για την υπόλοιπη ζωή του αλλά και θα αυξήσει τις πιθανότητες να αναπτύξει κάποια διατροφική διαταραχή.

Η σωστή διατροφή θα βοηθήσει τα παιδιά να είναι υγιείς ενήλικες!